شعری است از سلیمان لایق
تابستان که به افغانستان رفته بودم یک مدتی را در کتابخانه عامه کابل مشغول زیرورو کردن مجلات هنری بودم تا شاید مطلبی پیدا کنم که برای پایان نامه ازش استفاده کنم این شعر توجه منی بدبخت را جلب کرد وخلاصه ازش یه عکس گرفته الانم میگذارمش اینجا تا شاید شما هم بتوانید از آن استفاده کنید.
صدا . صدا . صدای کیست
واین غریو ها که از نهاد من برون شود صدای چیست
چرا تراود از ترانه ام صدای عشق
بگو . بگو . سرور کیست بگو . بگو . صدای چیست
چرا سکوت کرده ای . بگو که شور ناشکیب زندگیست
وزندگی درون عرصه های بیکران
ودر نهاد نور کهکشان ودر شکوه جاودانه زمان
بدون اختیار موج می زند
وهرصدا که سر زند صدای زندگیست
صدا. صدای بی زوال جاودانه گیست
وزندگی صدای ماست صدای عشق های ماست
وآنچه هست عرصه نبرد موج های ماست
صدا . صدا . صدای کیست
